maandag 26 augustus 2013

Twelve O'Clock High

Het zou wel leuk zijn een kaartje van de Tweede Wereldoorlog te maken, waarop je bij elk campagne-deel een oorlogsfilm plakt. Ik denk niet dat er veel verhalen onvermeld zijn gebleven. Met Twelve O'Clock High zitten we aanvankelijk in The Right Stuff-territoria. De Amerikanen hebben zich officieel nog niet gemengd in het strijdgewoel, maar zijn in Engeland wel bezig met het afstellen van hun bommenwerpers. Codewoorden: daytime precision bombing en maximum effort. Het eerste kun je zien als het eufemisme voor het tweede. Om de luchtoorlog te winnen moeten er grote risico's worden genomen, en moeten jonge piloten dus tot het uiterste worden gedreven. Enorme formaties in de lucht (als vogelzwermen) en dag na dag na dag in actie komen. De film gaat niet zozeer over de battles zelf (die krijgen we pas aan het eind op archiefbeelden te zien) maar om de trucs die de legerleiding uit moet halen om de mannen gemotiveerd te houden. Gregory Peck speelt een hoge pief die zijn beste vriend aan de kant schuift om zelf het commando over te nemen. (De trainer krijgt weer eens de schuld, en de TD gaat op zijn stoel zitten!) Peck is in tegenstelling tot zijn voorganger van de harde lijn (denk aan Tunes of Glory) en krijgt dus weerwerk. Echt spannend wordt het verder niet, maar het is allemaal wel verrassend onsentimenteel. De flight simulator onder de oorlogsfilms.

Geen opmerkingen: