Lola

Geef een recalcitrant en eigenzinnig regisseur een bordeel, en hij maakt een goede film. Je zou het haast gaan denken. Na eerder dit jaar al Atom Egoyans fantastische Exotica te hebben bekeken gaat Fassbinder's Lola daar nog overheen. Voor mij zijn allerbeste film. (Al zegt dat niet zo heel veel, want ik ben geen groot fan.) Lola bevat in elk geval de leukste rol uit zijn hele oeuvre. Nee, niet de hoer Lola. (Dat is een typisch Schygulla-achtig Fassbinder-meisje). De fílm Lola gaat vooral over 'herr Schukert', briljant vertolkt door Mario Adorf. De man combineert het uiterlijk van Cantona met de charme van Clooney en de smakelijke schweinerei van Balla. (De hoofdrol uit een andere Duitse klassieker, Spur der Steine.) Je kunt Lola als de BRD-counterpiece van die DDR-film zien. Beide films gaan over de bureaucratische molen der bouwprojecten, wat in het westen neerkomt op corruptie... En hoeren natuurlijk. Herr Schukert troont de burgemeester en co mee naar de salon, om daar te genieten van gedane zaken. Dan arriveert Armin Mueller-Stahl als de onberispelijke bouwinspecteur. Coburg staat op zijn kop. Zoveel edelmoedigheid, zo onomkoopbaar, zo vlekkeloos van moraal! Het kost de ganse stadsgemeenschap een héle film om zich daarvan te herstellen, of beter, Von Bohm opnieuw af te stellen. Smakelijke satire, flamboyant fleurig in beeld gebracht, want ook qua cinematografie is deze Fassbinder om door een (trouw)ringetje te halen.