Matig niemendalletje
tot en met, van het type
Bienvenue Chez Les Ch'tis en
Et Dieu Créa la Femme. Lollobrigida is hier de welgevormde Bardot, en lijkt ook te
voldoen aan de Italiaanse voorkeur voor simpele zielen. (Denk aan dat
beruchte Fellini-meisje.) 'De luid zingende dorpsslet' struint door het dorpje,
waar net een nieuwe politie-inspecteur (Vittorio De Sica) is
gearriveerd. Vanzelfsprekend ziet hij haar wel zitten, ook al is hij dan
een dagje ouder. Misdaad bestaat niet in het dorpje (enkel catfights) dus heeft de
inspecteur alle tijd om het meisje op alle mogelijke locaties te
bestuderen. Dit is lange tijd een nogal lauw en flauw gebeuren, maar
halverwege neemt de film plots een afslag richting hartverwarmend lief.
Eigenlijk precies op het moment dat de politie-inspecteur een andere,
wat mij betreft veel knappere (en oudere) dame (Marisa Merlini) in de
smiezen krijgt, en daarom zijn tactiek veranderd. Hij steekt Gina de
helpende hand toe, en maakt zelf bromfiets-tochtjes met zijn nieuwe
vlam. Leukste grapje zit ook in die fase. De politie-inspecteur zorgt
voor Gina's ezel (!) en laat wat geld achter. De mama van Gina vindt het geld
en de volgende tien minuten wordt St. Antonius op uitzinnige wijze
geprezen. Komt de priester aanrennen: 'stop hier onmiddellijk mee,
mirakels zijn een zaak van de kerkelijke autoriteiten!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten