Ninotchka

Lubitsch regisseerde, maar de hand van Billy Wilder (één van scenaristen) is al heel duidelijk te zien. Hij deed de film zelf later nog eens over als One, Two, Three. Een betere parodie op de clash van kapitalisme en communisme, vooral omdat Amerika daar zelf ook op de hak wordt genomen. Hier krijgen de Russen alle klappen, en mag Parijs het Westen als paradijselijk oord vertegenwoordigen. Een Sovjet-delegatie bezoekt de stad om een dure ketting te verkopen. Waarom ze dat in Parijs doen – terwijl de aristocratische Russische eigenares er ook woont – is onduidelijk, in elk geval wordt de deal opgehouden door Melvyn Douglas, het vriendje van de gravin. Als troubleshooter sturen de Sovjets Greta Garbo, en met Ninotchka's komst wordt de film lollig. Garbo is gortdroog als de enkel door ratio gedreven Lenin-fan. Douglas ziet er een uitdaging in: 'I've been fascinated by your 5 year plan for the last 15 years!'. Natuurlijk smelt de in een juten zak geklede Celine Dion-look a like voor de charmes van het Erik van Muiswinkel-achtige heertje. (Ik geef toe, op de foto moet je er wat van mijn fantasie voor hebben.) Eigenlijk gaat dat smelten wat te snel, want het laatste half uur is de jus er wel af. Toen Garbo nog in ontkenning zat was het leuker. 'Is this what you call the "butler"?' 'Yes.' 'Good evening comrade! (Garbo kijkt streng.) This man is very old. You shouldn't make him work. Do you whip him?''