Een
veel luider bejubelde classic dan me bij stond, ik meende dat dit een
soort Net 5-vrouwenfilm was. Misschien was ik in de war met Kramer vs
Kramer (maar die staat óók al in de NY Times 1000 Best Movies...) Hoe dan ook, dit
is een lekkere roadmovie van Ridley Scott. Het zit dus goed qua
cinematografie. Zo rijden de ontspoorde dames door
sciencefiction-waardige Texaanse olievelden, en steekt hun auto prachtig
af tegen tal van wolkenvelden en zonsondergangen. Susan Sarandon en
Geena Davis zijn goed op elkaar ingespeeld, als twee kibbelende best
friends, die een 'lost weekend gone hopelessly wrong' beleven. Sarandon
knalt een belager van Davis overhoop, en in een soort alles of
niets-poging gaan de twee er vandoor richting Mexico. Harvey Keitel komt
- als agent - achter ze aan, in een volslagen overbodige rol. Deed me een
beetje denken aan Fernando Rey in
The Hit, maar hem lieten ze gewoon
niks zeggen, wat het politie-gedeelte nog iets mysterieus gaf. De
ontmoetingen van de hoofdpersonages met karakterrollen onderweg hádden
de film geweldig kunnen maken, maar doen dat niet. Michael Madsen lijkt
weggelopen uit The Hills, en Bradd Pitt is er meer als plaatje dan als
personage. Blijft over het beroemde (en door feministen gehate) einde,
wat ik zelf eigenlijk wel een logische conclusie vond. Angels on wheels
vliegen weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten