'I'm
unmanageable!' meldt een meisje hier trots aan haar nieuwe maatje. De
twee outcasts van het 'girls gymnasium' hebben dan al lopen mopperen op
leraren en Latijnse geschiedwerken, en sluiten een aanstekelijke Malle
vriendschap. Dertien jaar, het laatste jaar als kind. Nog een jaar
uitgelaten over straat huppelen. ('Splitsing!') Maar de opmaak, en de
opmaat tot het echte leven nadert. In eerste instantie in de vorm van
pedante Peter Sellers, die achter een rots in Central Park een beetje
overspel ligt te spelen. De twee meisjes ('Val en Gil') kijken
gefascineerd toe. Dan zien ze de man bij een concert. Het is sterpianist Henry Orient. Een geweldige scene, niet in de laatste plaats
doordat Elmer Bernstein zich mag uitleven in een 'modern' klassiek
stuk. Het publiek vindt het maar niets, Sellers trekt gekke bekken, en
tóch is de scene óók nog een ode aan 'de moeilijke stijl'. Ook op de
lastige Valerie maakt het indruk. 'I think I'm in love.' Het volgende
uurtje worden er plakboeken aangelegd, en wordt Sellers almaar nerveuzer
van die meisjes die hij uit zijn ooghoeken ontwaard. Tussendoor zijn er
leuke alledaagse scenes. Val is een in de steek gelaten rijkeluiskind,
in dure jurkjes. Gil is juist zo plain als wat. Toch heeft zij ook een
bijzonder dingetje: ze heeft namelijk twee moeders thuis zitten. De film
benadrukt het niet expliciet, maar moeder's Velma-bril is een dead
giveaway. Bovendien hebben beide vrouwen – na een scheiding! – net als
Val bij de psy gelopen, wat ook een band schept... Tegen hun dochter:
'You stay out of this, you're normal!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten