Vrijwel
onmiddellijk nadats de pointe van de film duidelijk werd ('de idee', zo u
wil) begon ik me een live action Hollywood-versie voor te stellen. Met
de moderne digitale tovenarij moet het kunnen. Men neme een beroemde, oudere
Hollywood-actrice (Meryl Streep bijvoorbeeld) die terugkijkt
op d'r oeuvre, terwijl nieuwe personages óók door die films gaan lopen
en ze mét de actrice samen analyseren. (Net zoals Forest Gump door de
geschiedenis liep.) Ziedaar wat er in deze Japanse anime gebeurd. Twee
documentairemakers - eentje stelt de vragen, de ander maakt de grappen,
ik zie Steve Coogan in die rol - ontmoeten een actrice van weleer.
Gedrieën beginnen ze aan een Meliesiaans tripje down memory lane, dus
door de Japanse filmgeschiedenis van de de decennia rond de Tweede
Wereldoorlog. ('Een wankele tijd waarin alles uiteindelijk naar rechts
viel.') Van heel veel verhaallijn is verder geen sprake. De actrice
jaagt achter een jeugdherinnering aan, iets wat de documaker(s)
eigenlijk ook doen natuurlijk. De maalstroom van beelden komt vooral uit
historische drama's (die de natie op moeten peppen). Net als we bij de
set pieces van Ozu komen nadert de carrière van de actrice haar einde.
Gelukkig is er dan nog een atypische uitspatting. Een science-fiction
film. Dat past ook bij het tijdreis-aspect, en zorgt voor een
aandoenlijk mooi slot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten