woensdag 17 juli 2013
The Last of Sheila
Zat
James Mason in Sleuth? Neen, dat waren Michael Caine en Laurence
Olivier. (Laatstgenoemde in een rol die ook wat voor Mason zou zijn.) In
The Last of Sheila doet Mason wél mee aan een potje breinpoker. De film
is stukken vileiner en geniepiger dan je eerst zou denken. James Coburn
nodigt wat Hollywood-vrindjes uit op zijn yacht. De hele setting heeft
wat weg van een Tommy Hilfiger-reclame. Chique, decadent, polotruitjes,
knappe mensen. Gamemaster Coburn introduceert het spel – een soort Wie
is de Mol voor mensen met nóg meer tijd – en terwijl er 's avonds
gedronken en gekibbeld wordt, volgen de eerste spelrondes. Het eerste
half uur voltrekt zich zo amusant, maar een beetje nikserig. Het spel is
vrij lastig te volgen voor de kijker, en is dan ook meer
een plotconstructie. Niet voor niets wordt er in het begin al gerefereerd
aan die beruchte Hollywood-bootmoord (ooit door Peter Bogdanovich
verfilmd). The Last of Sheila begint te vlammen zodra er een dode uit
een biechthokje dondert. Het monnikeneiland waar dat gebeurt zou een
soort rustoord voor homoseksuelen zijn geweest... Dit is dan ook het
moment dat de Hollywood-beerput opengaat. Een beetje sadomasochisme, een
drankprobleempje, overspel, kortom, alle ellende op tafel. En niemand
puzzelt er met zoveel smaak mee als James Mason.
Labels:
films uit de jaren '70,
Herbert Ross
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten