Behalve Ebert weet iedereen dat
een film met het lieve kleine wezentje Christina Ricci ná
The Opposite of Sex (of was het al na Casper het Spookje?) gegarandeerd verschrikkelijk is. Toch
zette Ebert Monster op 1 in 2003. Het is zijn goede hart weer hoor. Dit
is een 'mensen zie wat prostitutie met je kan doen'-film.
Charlize Theron speelt met 110% inzet, en 0% effect een gestoord
straathoertje, dat in het jonge ding Ricci haar redding begint te zien.
Voor de rol is Theron lelijk gemaakt, wat nog vele malen erger is dan
dóen alsof het personage lelijk is terwijl je het door een knappe
actrice laat spelen. Theron is aangekomen, trekt rare bekken, en heeft
waarschijnlijk voor elke draaidag flink in de grime gezeten. Ze is
onherkenbaar, maar ook Little Brttain-hilarisch. Haar personage (en dat
is 85% van waaruit de film bestaat) overtuigde me niet, in wat ze ook
doet. Zelfs niet als barhanger. Daar duikt trouwens ook
een Einstein-verwaaide Bruce Dern nog een paar keer op. (Zelf ook een
garantie voor ráre films.) Aanvankelijk is de relatie van de hoer met
het jonge meisje nog wel amusant. Het vonkt in de rollerdisco; twee
eenzame zielen die elkaar nodig hebben. Al snel loopt de boel uit de
hand, terwijl Ricci nauwelijks meer mag doen dan toekijken terwijl
Theron op een 'vrouwen die mannen haten'-missie gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten