Ook
in de opvolger van
The Chaser staat regisseur Na Hong-jin garant voor
knotsgekke actie. Dit keer is het hoofdpersonage vooral zélf op de
vlucht... Het begint nog betrekkelijk rustig, in China, waar –
leermomentje - 'Joseon people' leven. (Koreanen in China.) Het is
sappelen geblazen, en met mahjong kun je je schulden ook niet
terugwinnen, zo blijkt. Dan heeft de tofste schurk de oplossing in huis:
pleeg een moord voor me. In Korea. 'Maar zet een muts op.' (Anders val
je zo op.) Aldaar aangekomen volgt de beste fase. Het hoofdpersonage
lijdt kou, wachtend op zijn slachtoffer. En eet diep in de nacht
'worstjes van stokjes'. Het luxe Koreaanse eten bevalt onze held
duidelijk (en vormt een running gag). Er wordt ook met menselijk vlees
gehakt, ik bespeurde een verbandje, en al snel loopt het hoofdpersonage
met een 'extra duim' rond. Het is ná de moord dat de waanzin pas echt ontspoort. Oldboy-style,
toch de invloedrijkste Koreaanse film ooit. Aanvankelijk heeft de
'fugitive' vooral last van trademark hilarisch domme agenten maar dan
komt de rest van de Joseon-gang meedoen aan de jacht. Je krijgt het
gevoel dat dit de cowboys/Alaskanen van Korea zijn. En ook zij eten als
neanderthalers hele beesten met huid en haar op. Het overgebleven bot
kan altijd nog dienen om iemand de hersens mee in te slaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten