Style
Wars, de moderne update. Dat betekent globalisering. Een reis om de
wereld in 80 tags. We beginnen nog wel in New York, met de bekende
(immer heerlijke) beelden van de treinen in de seventies. Bomb It heeft
echter meer ambities dan retro-nostalgie, hier wordt een diachroon
perspectief opgetrokken. Er zijn zelfs wat referenties aan de Romeinen,
die natuurlijk ook altijd al driftig in weer waren met 'pen' en muur.
Vast omdat er in de Romeinse tijd aquaduct na aquaduct uit de grond werd
gestampt! Public property is bij uitstek geschikt voor graffiti.
(Iemands huis bekladden, dat doe je niet.) Na New York wordt de oceaan
overgestoken. Het is verleidelijk (en ook amusant) om in elk kort
fragmentje de mentalité van een land te zien. Zo begint een Fransman
meteen over 'lieux de mémoire' (hoe academisch artyfarty wil je het
hebben!) en in Nederland gaat de film op bezoek bij basisschooljuffie!
(Tagger by night.) Je kunt hier niet full-time uit de band springen,
natuurlijk. Europa is dus wel een beetje blasé. Graffiti is als
underground kunst meer iets voor steden in verval, en steden in
transformatie. Kaapstad wordt zo een fijn geschiedenislesje. (Graffiti werd
door de kleurlingen geadopteerd.) Sao Paolo is het hoogtepunt van de
film. Dáár is de cultuur doorleefd, een expressief gevecht. Pixador,
noemen ze zichzelf dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten