Middenin de woestijn gaat elke
ochtend de wekker. Misschien is het gewoon slim van de avonturierster,
maar ik vond het tekenend. Zou je dat nu echt nodig hebben, al maanden
levend op het ritme van de natuur? Zouden je vier kamelen en de hond
niet beginnen te schreeuwen als je je verslaapt? Ook Tracks denkt de
kijker continu wakker én bij de les te moeten houden. Nagenoeg de volle
twee uur klinkt er muziek. In één van de weinige spannende momenten
komen enkele 'bulls in rut' op de kleine karavaan afstormen. De
filmmakers menen dat we vergeten zijn dat er gevaar dreigt, en lassen
een voice-over flashback in. Alsof we dat niet net net hadden geleerd
uit dé grafische scene van de film. Hadden de filmmakers maar 'eier'
gehad! Gelukkig is er wel genoeg moois om naar te kijken. Die kamelen zijn
me een stelletje beesten. Wat een gebrul! Mia Wasikowska is als de
avonturierster weer fraai bedachtzaam. Haar vlucht 'into the wild' is
niet geheel onverwacht een verkapte zelfmoordpoging. In plaats van
flardjes flashback had de film gewoon twee volledige verhalen door
elkaar moeten vertellen. Haar jeugd met de suïcidale moeder én de tocht
als bezwering om niet in dezelfde poel als mama weg te zakken. Eén grote
depri fata morgan. We blijven echter op commercieel NGC-plaatjesniveau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten