Een filmpje om aan Luc de Vos (RIP) te
denken. Alleen hij zong ten slotte dingen als 'Billy is gelukkig want
hij is net klaargekomen in het bed van de vader.' Een 'gordo' van een
jaar of veertien ontdekt hier op vakantie allerlei geneugten. Dat hij daarbij
in de kamer (of zelfs in het bed) van zijn moeder slaapt is een fijn
extraatje. (Al wast hij zijn onderbroek nog wel stiekem uit...) De
'onanimiteit' wordt echter al snel ingeruild voor openheid als hij een
kompaan in de vakantieliefde vindt. Dat is even slikken voor ma! De film
is op zijn grappigst vóór het zover is. Moeder en zoon kennen elkaar
door en door, om het zacht uit te drukken. Als een puberstelletje, met
een twist. 'Mag ik jouw augurkjes, en wil jij dan mijn tomaatjes?'. In
de slaapkamer ligt de jongen pontificaal met dat logge lijf in een witte
ballenknijper. 'Moet jij geen boxers aan', zegt ma. Van Souffle au
Coeur-toestanden komt het echter niet, net zoals het geflirt met de
esthetiek van Seidl uiteindelijk toch aan de brave kant blijft. Maar ja,
braver zijn dan Seidl is ook weer niet zo moeilijk! Club Sándwich moet
het hebben van de leegte van een Mexicaans toeristenoord in het
laagseizoen. In hét Edward Hopper-shot van de film, hangt de jongen 's
nachts in een stoel, aan de rand van de 'pool'. Nog even en
rondborstigheid zal hem lokken uit de lethargie van het nest. Het
vlassige snorretje gaat eraf. Hij is een man. Hij is hard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten