woensdag 3 juni 2015

L'Inconnu du Lac

'Waar zijn de meisjes?' 'Die heb ik hier nog nooit gezien...' 'Jawel hoor, ze waren er gisteren nog.' Beste smoes van het filmjaar. Het moest er natuurlijk van komen, die tegenhanger van La Vie d'Adele. Hardcore oude Griekse vazen in plaats van softcore Franse nimfen.. Slappe grappen daargelaten krijgt L'Inconnu het voor elkaar een retespannende én tegelijk sardonisch grappige film te zijn. Ook Seidl en Greenaway zouden kunnen schateren om het steeds maar weer terugkerende shot van naakte mannen op een rij, samen bakkend op het strand. Inderdaad: de setting is een cruiseplek ergens op het Franse platteland. De sfeer is tolerant. Deze mannen weten waarvoor ze komen, en iedereen mag meedoen. De rukker die zonder zin alleen maar met de hand in de broek wil toekijken, de achterdochtige en jaloerse nichten, de bronstige spierbundels, en zélfs de dikke Boeddha die, in  een hoekje, gekleed (!) naar het meertje zit te staren. Het jonge hoofdpersonage babbelt met iedereen, dus ook met Boeddha, en beide kunnen in de aandoenlijke dialogen wat onzekerheden kwijt. Tussendoor is een Freddie Mercury verschenen. De onbekende, zongebruinde homme fatale in deze 'gay noir'. Met hem keert de bevrijdende anonimiteit van de plek zich ineens tegen de cruisers. De cocktail ontploft. Een HIV-fragiele agent mag de diagnose komen stellen. Indringend.

Geen opmerkingen: