Is
Kim Ki-Duk impotent geworden? Twijfelt hij om andere redenen aan zijn
mannelijkheid? Cinema fungeert hier weer als het vangnet voor idioten.
Dit is al de zoveelste film van 'm waar geslachtsdelen worden
gemutileerd. (En de tweede op rij, na Pieta.) En waar Pieta ook nog
duistere poëtische trekjes vertoonde, is Moebius pure penis-horror. Er
wordt niet eens meer gesproken. Het is de mes en het edele deel. Zelfs
Freud zou hier in slaap van vallen. In een verknipt gezinnetje maken
vader en zoon een bijzonder transformatie door. Dankzij ma. Als ik het
goed begreep ten minste! De 'shiibas' moeten we zelf bij de bloedbaden
denken. Aanvankelijk delft zoonlief het onderspit in de
penisnijd-penisstrijd. Vader voelt zich wat schuldig. De websites over
orgaantransplantatie staan vol krukkig Engels. (Alsof het internet in
Korea werkelijk in een soort Engrish doorkomt.) Als pa zijn eeuwige
schuld heeft ingelost – en zoon de man is – doet Kim Ki-Duk er nog een
schepje bovenop. Verrassend is het allemaal nergens. Wel indringend
fysiek. De dingen die je allemaal met stenen kunt doen. Pijn is fijn.
Alles brandt. Mij schoot plots te binnen dat ze in vroegere eeuwen
vaginisme met het mes behandelden. Misschien een ideetje voor de
volgende keer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten