Het
schrikbewind van de Rode Khmer. De parallel met de holocaust is
huiveringwekkend, en de ontbrekende beelden zwijgen even akelig. Een
camera dwaalt door het verlaten Phnomn Penh, want iedere 'kameraad'
moest naar het platteland. Het dedain voor het stadsleven en de
intelligentsia is gewoon zelfhaat. De ultieme automutilatie. Verdelg je
land, en vervang het door... rijstvelden. De obsessie met voedsel, en
het haast logische gevolg (hongersnood!) is misschien wel de wrangste
tegenstelling. En wat als het nu 'wél' was gelukt? Zou iemand het
overschot aan rijst hebben willen kopen? En wat wilde de Rode Khmer
daarna dan? L'Image Manquante vertelt deze horror-episode met
kleipoppetjes. Het levert soms verrassend simpele en effectieve beelden
op, zoals wanneer poppetjes almaar dunner moeten worden geschaafd. Soms
is de combinatie met found footage wel wat oenig. Kleine flitsen van
echte beelden binnen klei-decors werken het best. Wel moet voorzichtig
worden opgemerkt dat de breedsprakige voice-over zijn punt eigenlijk al
snel heeft gemaakt. Hij blijft daarna maar mokken op de slogans van
de Khmer. Ik had graag gezien dat ie nog dichter bij de desoriënterende
micro-historie van zijn gezin had durven blijven. Het einde van pa is
dieptepunt en morele overwinning ineen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten