Vraag me af wat een levercirrose nou met je doet, ik bedoel de dokter zei op een gegeven moment tegen Cassavetes: je hebt nog een half jaar, dus begon onze held nóg maar eens wat harder te werken. (Wat kennelijk toch ging!) Hij zat dus zelf ook in Big Trouble, had geld nodig voor nieuwe projecten en deed dit regieklusje, wat helemaal niks met zijn eigen stiel van doen heeft. (En uiteindelijk toch zijn laatst verschenen film werd.) Vanzelfsprekend werden al zijn eigen ideetjes door de studio (met de final cut) ook nog weggesneden, dus we hebben hier uiteindelijk niets dat aan de meester doet denken. Geeft dat? Vreemd genoeg niet. Big Trouble is een barslechte film-noir parodie, zo belachelijk gespeeld dat ie gewoon hartstikke leuk is! Ik heb in elk geval flink zitten lachen. Het is jammer dat het in een inspiratieloze wanboel van kogels en geweld eindigt, wat dit soort komedies toch vaak doen. Maar daarvóór is dit een gortdroge eighties-komedie. Je verwacht elk moment de entree van Bill Murray, die had in elke willekeurige rol in kunnen stappen. Nu speelt Peter Falk (toch een man van Cassavetes) de excentriekeling onder de idioten hier. Hij moet uit de weg worden geruimd, zo beslissen een verzekeringsagent en de blonde bimbo-eega van Falk. (Double Indemnity!) Maar voor het zover is wordt iedereen goede vriendjes en mag Falk proeven van een zeldzame Noorse likeur. (Tegen de setting van het tropische tuinhuisje uit To Have and Have Not) Die likeur bevalt trouwens niet.... De rest van de film is de verzekeringsagent ziek. Zo flauw is dit dus allemaal. En dan heb ik het nog niet over het knotsgekke, geniale Napoleon Dynamite-achtige begin, waar we het gezinnetje van de verzekeringsman zien. Drie zonen (een drieling!) buitengewoon muzikaal begaafd, een hysterische vrouw a la Barbra Streisand ('Get me something crunchy!') en het grote probleem dat alles in gang zit, de jongens moeten naar Yale. Ze zitten al in Yale-pyjamas klaar! Er zijn alleen geen centjes. 'Throw the man (en niet momma) off the train!' ('Always felt sorry for men with sticks.')
zaterdag 25 juni 2011
Big Trouble
Vraag me af wat een levercirrose nou met je doet, ik bedoel de dokter zei op een gegeven moment tegen Cassavetes: je hebt nog een half jaar, dus begon onze held nóg maar eens wat harder te werken. (Wat kennelijk toch ging!) Hij zat dus zelf ook in Big Trouble, had geld nodig voor nieuwe projecten en deed dit regieklusje, wat helemaal niks met zijn eigen stiel van doen heeft. (En uiteindelijk toch zijn laatst verschenen film werd.) Vanzelfsprekend werden al zijn eigen ideetjes door de studio (met de final cut) ook nog weggesneden, dus we hebben hier uiteindelijk niets dat aan de meester doet denken. Geeft dat? Vreemd genoeg niet. Big Trouble is een barslechte film-noir parodie, zo belachelijk gespeeld dat ie gewoon hartstikke leuk is! Ik heb in elk geval flink zitten lachen. Het is jammer dat het in een inspiratieloze wanboel van kogels en geweld eindigt, wat dit soort komedies toch vaak doen. Maar daarvóór is dit een gortdroge eighties-komedie. Je verwacht elk moment de entree van Bill Murray, die had in elke willekeurige rol in kunnen stappen. Nu speelt Peter Falk (toch een man van Cassavetes) de excentriekeling onder de idioten hier. Hij moet uit de weg worden geruimd, zo beslissen een verzekeringsagent en de blonde bimbo-eega van Falk. (Double Indemnity!) Maar voor het zover is wordt iedereen goede vriendjes en mag Falk proeven van een zeldzame Noorse likeur. (Tegen de setting van het tropische tuinhuisje uit To Have and Have Not) Die likeur bevalt trouwens niet.... De rest van de film is de verzekeringsagent ziek. Zo flauw is dit dus allemaal. En dan heb ik het nog niet over het knotsgekke, geniale Napoleon Dynamite-achtige begin, waar we het gezinnetje van de verzekeringsman zien. Drie zonen (een drieling!) buitengewoon muzikaal begaafd, een hysterische vrouw a la Barbra Streisand ('Get me something crunchy!') en het grote probleem dat alles in gang zit, de jongens moeten naar Yale. Ze zitten al in Yale-pyjamas klaar! Er zijn alleen geen centjes. 'Throw the man (en niet momma) off the train!' ('Always felt sorry for men with sticks.')
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten