Precious

Viel me tegen, na al de tamtam dat ik erover had gelezen. De hint is dat Oprah Winfrey produceerde en de film vast ook wekenlang in haar show promootte. Dan kan ik het natuurlijk niet écht schrijnend zijn, althans niet op Oostenrijks/Europese arthouse gruwelijke wijze. Natuurlijk zijn de feiten wel schokkend, maar de beelden blijven relatief braaf. Bovendien begint eigenlijk wel héél snel (het lijkt al na tien minuten, misschien is het iets meer) een soort Dangerous Minds/Fame-gedeelte. Het hoofdpersonage gaat naar een nieuwe school, maakt lol en vrinden en harnast zich zo voor de klappen, die nog komen. Want ja, het kind krijgt zo'n elk mogelijk drama op haar bordje, iemand op IMDb merkte terecht/sarcastisch op dat het nog meeviel dat ze niet aan de drugs raakte. In haar moeilijk leerlingenklas zitten ten slotte wel voormalige junkies. Gaandeweg sluit ik vrede met de niet al te diepgaande, zelfs wat clichématige film en dan zie ook ik waarom de film geprezen werd. Er zitten een paar fantastische rollen in, vooral de feeks-moeder Mo'Nique schittert en de scène dat zij voor vergeving smeekt (die ze volstrekt niet heeft verdiend) is wél gewaagd. De aangever in die scène is de totaal onherkenbare Mariah Carey (het kostte me anderhalf uur van de film om me te herinneren dat zij het was.) Ze lijkt met donker haar en muizengezichtje recht uit een film van Mike Leigh weggelopen. En ze acteert ook bijna zo goed! Achteraf zie ik dat er nóg een popster meedeed, Lenny Kravitz, ook niet gemerkt. Maar zijn rol behoort tot het zoetsappigere gedeelte van de film, als lieve ziekenhuis-verpleegster.