Touchez Pas au Grisby

Wat is het Franse woord voor minor, als in "onbelangrijk". Dit is een 'petit noir' zeg maar. Geen sterke film, maar wel heel leuk voor de liefhebbers van het genre. Van de regisseur van Le Trou. Becker hielp Jean Gabin hiermee een handje om diens carrière te herlanceren, na een decennium niet veel meer te hebben geschitterd. De jaren gaan tellen voor Gabin, hij was hier pas vijftig maar ziet er vijftien jaar ouder uit. Het past wel, want dat is ook wat hij speelt; een uitgebluste man. Gangster zonder fut. Ik zou een moord doen voor een remake met Mitchum. (Nou ja, The Friends of Eddie Coyle komt al in de buurt.) De gangster heeft net met een maat z'n laatste heist gepleegd, nu is het enkel nog 'keeping low' en zorgen dat die goudstaven worden verpatst. Daarvoor ontmoet hij zijn bankiers-oompje, in de tussentijd bepoteld hij zijn nichtje. "Kijk uit oom!" "Och zo blijft het in de familie". Meer vrouwonvriendelijkheid treffen we in louche clubs, net zo uit de tijd als de gangster zelf, met topless-dansende meisjes, in Mrs. Henderson Presents-achtige tafereeltjes. 'Moet ik je helpen dragen' vraagt Gabin aan een meisje en hij slaat zijn armen om haar boezem heen. De mooiste scène van Touchez Pas zit in het midden... Inmiddels zijn andere schurken opgedoken die de heist "over willen nemen" en dus schuilen Gabin en zijn maat in een appartementje. We volgen ze de hele avond en ze doen he-le-maal niks/nada. Beetje toastjes met paté eten en... tandenpoetsen! Bizarre scène ergens, maar het maakt wel duidelijk dat de twee ondanks gekibbel een jarenlange vriendschap hebben. "I got your back", zeg maar. Lief.