Mon Fils A Moi

Deze film tergt de kijker dermate, dat deze aan het einde gaat zitten hopen op bruut en definitief geweld. Dat zou dan in elk geval een oplossing zijn. Maar dat valt dus (zeer relatief!) mee (of tegen, het is maar hoe je het bekijkt). Uiteindelijk heeft het slot wat van Nue Propriété, een soort b-categorie Dardennes-film. En zo blijft de arme zoon hier in de penarie zitten en in de greep van zijn akelige moeder. Nathalie Baye (toch vooral bekend als de schattige scriptgirl in La Nuit Américaine) is fantastisch als de moeder die haar zoon in een beknellende omhelzing van gestoorde liefde kapot maakt. Hij mag geen vriendinnetje, hij mag niet naar feestjes, hij mag zijn edele delen niet voor haar bedekken en hij mag ook niet gezellig met zijn vader mee naar tennistraining. Die vader wordt, daar zijn de Dardennes weer, gespeeld door Olivier Gourmet, ook hier weer sullig goed. Een van de pijnlijkste aspecten van de film bestaat eruit dat papalief tot twee keer toe pas wat aan de situatie probeert te doen als zijn eigen dochter het goede voorbeeld heeft gegeven. Fascinerend.