zaterdag 11 juni 2011
The Imaginarium of Doctor Parnassus
Ietsje beter dan ik had verwacht, maar dat zegt niet zoveel. Een gedoemd project natuurlijk, na de dood van Heath Ledger. Misschien dat Gilliam er nog wel iets beters van heeft gemaakt , juist doordat (nadat) ie nu werd gedwongen drie extra acteurs in dezelfde rol in te zetten. (Vooral Johnny Depp werkt absurdistisch goed, misschien had de veel jongere Ledger de nieuwe Depp kunnen zijn, of Depp is gewoon een kameleon.) In eerste instantie lijkt The Imaginarium ongeveer zo slecht als The Brothers Grimm te worden, ook al met Ledger. Suffe sprookjes-clichés waar Gilliam geen leven meer in weet te blazen. The Imaginarium, een magische wereld annex kermis-attractie stelt trouwens ook weinig voor, veel lelijke computer effecten, te weinig houwtje-touwtje. (Wat je toch mag verwachten bij die authentieke freaks-sfeer met dwergen en meisjes als porseleinen poppetjes.) Andrew Garfield is vanaf het begin wel sterk, op de een of andere manier geeft hij zijn eendimensionale rol toch wat intensiteit. Gilliam zelf komt op dreef in het laatste deel, waar alle remmen los gaan. Lily Cole (het poppetje) rent rond in een regen van gebroken spiegels (een ode aan Orson Welles?) en danst de tango.
Labels:
films uit de jaren '00,
Terry Gilliam
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten