Ah, eindelijk weer een interessante én goede film. Een beetje in de hoek van Frozen River, rurale Amerikaanse armoede, en een vrouw die daar mee moet dealen. Daar is het een veertiger-vrouw met eigen kinderen. Hier is het een meisje, dat door gekte van ma voor haar broertje en zusje moet zorgen. Ik vond de hoofdrol in Frozen River sterker, maar wat Winter's Bone zo goed (en uiteindelijk beter) maakt is de bizarre setting. De film speelt zich af in het Amerikaanse heartland waar kennelijk een soort kampers wonen. Ik zou niet weten hoe ze anders te omschrijven. Volledig buiten de wet levend. (En met een hekel aan 'the law'.) Familievetes, erecodes, het zijn net mensen uit St Willibrord. Waar in het Brabantse heartland xtc-labs en wiet-kwekerijen staan, houdt men zich hier bezig met 'cooking up crank' en dat is wat de pa van het meisje in de problemen heeft gebracht. Problemen is zwak uitgedrukt, hij is pleite en zal niet terugkomen, zo wordt al snel duidelijk. En dat is noodzakelijk (dead or alive) want anders komt een andere typisch Amerikaanse verschijnsel het gezinnetje uit het huis gooien. De bail bondsman! Een type in een dure kar, die werkelijk iedereen in de omgeving kent, want ja, al die figuren zitten om de week op het bureau. Het meisje gaat dus op zoek naar pa en hier moet ik wat over haar hoofdrol zeggen, ik vond dat die wat consistentie miste. Wat mij betreft zijn er twee opties; het meisje is onervaren en angstig en wordt tijdens de zoektocht volwassen, of ze is dat al (wat in haar situatie veel logischer wordt) en ze zet gewoon koppig door. Het probleem is dat ze die twee dingen de hele film lukraak afwisselt. Het klopte niet helemaal voor mijn gevoel. (Noem het realisme, de grilligheid van een kind.) Maar wat mij betreft had ze de hele film zo gedaan als ze aan 't eind tegen de sheriff doet. Snoeverig, uit de hoogte, pochend over haar familie. Dat leek me gewaagd én gepast. Ook wordt de film na een tijdje helaas gaande gehouden door wilde acties van anderen, het is maar een film denk ik dan. Het plot had zich enkel door acties van het meisje moeten 'voortbewegen'. Dan zou ie spannender zijn geweest. Ze krijgt hulp van o.a. haar gewelddadige oom Teardrop (dat soort namen dus he) een fijne rol van John Hawkes, als een soort Viggo Mortensen-lite. (We kennen hem uit Me and You and Everyone We Know) Ondergewaardeerde acteur. Hij mag de film eindigen met Jandek-achtig gepingel op de banjo. (Als ik aan Jandek ga denken móet de film eigenlijk toch wel goed zijn, bedenk ik me.)
Nog een nurkse terzijde (gevalletje kill your darlings dit): ik vond het ook wel jammer dat de film in het begin weinig tijd neemt om de ellende en de honger van het leven in dat gezinnetje te schetsen. De buren moeten eten brengen (vlees is zeldzaam) en ik had dat best klaargemaakt zien worden. Juist om aan te geven hoe bijzonder dat was. Later schiet men eekhoorns, die worden gevild (dat soort shit willen we!) maar ik had ze ook best aan een stok boven de barbecue willen zien hangen.
woensdag 22 juni 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten