The Runaways

Akelige saaie biopic. Als je dit vergelijkt met het John C Reilly-vehikel Walk Hard, waarin ie o.a. door een Smile-fase ging, dan tref je dáár al honderd keer meer diepgang. Zó vlak is dit dus. The Runaways gaat over een meidenpunkbandje in de seventies, bij elkaar geraapt door een geschifte excentrieke manager, gespeeld door Michael Shannon die flink bitchend tekeer gaat, het enige goeie aan de film... Hij is alleen vrij weinig in beeld omdat hij niet eens met de piepjonge meisjes meegaat op tournee! Roadies zijn ook al in geen velden of wegen te bekennen. Het probleem aan de film is vooral dat de hele seventies helemaal niet tot leven komen, het is allemaal zo gladgestreken, elke punk-grittyness ontbreekt volkomen. De Stooges-liedjes op de soundtrack zijn de enige die dat hier wél hebben.. Personages in de band zijn er ook al niet (in een rare anekdote konden de producers maar de rechten van twee van de vijf kopen!?) Wel de twee belangrijkste. Het gitaristenmeisje wordt gespeeld door een kind uit Twilight. Ietsje interessanter is de blonde zangeres die al snel een soort Nico wordt, en dus ten onder gaat. Uiteindelijk staat ze bij de supermarkt een ui en een whiskey te kopen. Meer van dat had de film goed gedaan!