Yo, También

Een combi van dé tragische mongolen film Le Huitième Jour, The Station Agent, Garage (outcasts) én... Humpday! Ook Yo, También eindigt in een hotel-kamer, met de belofte van seks. Ergens tussen mercy job, stunt en de bevestiging van een vriendschap. Door die focus op seks is dit ook een veel lichtere film geworden dan die andere. Het hoofdpersonage mag dan het syndroom van Down hebben, hij is superslim en heeft de universiteit gehaald. Dat allemaal dankzij aandacht van zijn moeder, die het maximale uit hem heeft gehaald (of hij uit zichzelf). De film zet dat tegenover mongooltjes die als kinderen worden behandeld, maar dit zijn natuurlijk twee akelig geforceerde uitersten. Het hoofdpersonage begint aan een baan bij de overheid en komt daar een blonde stoot tegen over wie hij begint te fantaseren. De twee sluiten al snel en eigenlijk te plots een vriendschap. Van het een op het andere moment gaan ze samen naar het strand, ik had best de scène willen zien hoe hij dat aan haar vroeg of vice versa. De film gaat ongemakkelijkheid toch (te) vaak uit de weg. Zo is het strand (op een mooie dag) leeg. Terwijl je toch de hele tijd blikken zal krijgen. Ander ergernisje is het feit dat de hele familie van het hoofdpersonage ook in de Down-business zit. (Schoonzus runt een balletschooltje, broer is daar ook bij.) Belangrijker dan dat en uiteindelijk het grote minpunt aan de film is dat de blondine een gigantische kras op haar ziel heeft, dus daardóór duikt ze met iedere man in bed en flirt ze zelfs, uit gewoonte, met een downer. Gecomprimeerder (met spoilers): Mongolen zijn kinderen met een leerachterstand die gewoon wat extra aandacht nodig hadden, en mensen die normaal met mongolen omgaan zijn incest-slachtoffers.