The Other Guys

Exemplarisch voor deze film is het TLC-grapje. Een personage citeert ergens uit het niets (zogenaamd onbewust) een stukje Waterfalls en dat is absurd én heel grappig. Maar vervolgens doet ie het later nog eens. Dan wordt het ineens flauw. Weer wat later komt de grap voor de derde keer terug, en dan is ie inmiddels volvet geworden. Wel leuk, maar way too much. En dit gebeurt hier eigenlijk met alle grappen, alles wordt tot het einde uitgemolken. In het begin ruziën agenten-collega's Walhberg (heeft geen komisch talent) en Ferrell (die wel) over een "fite" tussen leeuw en tuna, en dat gaat ook door nádat de hilariteit voorbij is. Will Ferrell doet me hier trouwens aan Hans van Breukelen denken, voetbal's pseudo-intellectueel. Even irritant, maar je kan er ook om lachen. The Other Guys vuurt zoveel grappen af, dat een paar wel raak zijn, zo blijkt agent Wahlberg talrijke artsy kwaliteiten te bezitten, die hij zogenaamd alleen heeft geleerd om faggots uit zijn neighbourhood voor gek te zetten. Ferrell: "You learned to dance ballet like that sarcastically?" Merkwaardigste aftiteling aller tijden trouwens, waar de film plots met een boodschap komt over hoe CEO's en de Madoffs van deze wereld schurken zijn. Mee eens natuurlijk, maar als je de film ervoor denk je echt: WTF, waar halen ze dat ineens vandaan. Ik weet ook wel dat de agenten in het plotje achter een money scheme aanzitten, maar daar besteedt de film daar ongeveer drie seconden aandacht aan.