The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans

Godallemachtig, wat een film. Hilarisch slecht én goed, ik weet het eigenlijk niet. Laat het maar aan Herzog over om met die idioot Nicholas Cage totaal fucked up uit de bocht te vliegen. Niemand snuift zo snel 'medicijnen' als hij. Zo rauw-realistisch als de originele drugstrip Bad Lieutenant wordt het nergens, maar misschien is deze nieuwe film wel vermakelijker. Waar te beginnen? Het begin dan maar, dat is al hilarisch met katoenen ondergoed en een verzuipende gevangene. Daarna begint de drugs-inname, neonoire avontuurtjes met lijken en hoertjes. En dat blijft zich dan maar opstapelen in die goede duizelingwekkende noir-traditie, steeds meer rotzakkies, al dan niet met invloedrijke vaders. ('Oeeeh bad mistake!') En mobsters, daar zitten ze ook al bij Cage's vriendinnetje (een Fergie-achtige Mendes) 'thuis'. Xzibit, jongen, doe er toch eens wat aan! Ka-blang! 'Shoot him again, his souuul is still dancing!' En hoe zou het toch met je vriend Mr. Geeee wezen. Moehaaa. En dan het einde! Nadat het putje van ellende totaal is leeggestroomd keren plots de kansen voor onze hologige agent. Dat moest toch haast wel een opium-droom zijn, totaal van de kaart ingebeeld bij het versuft bekijken van een aquarium. Grijns van oor tot oor. Overigens jammer dat Dennis Hopper waarschijnlijk al te ver heen was toen deze film gedraaid werd, hij had nog net even wat beter die oude pa van Cage kunnen spelen. Maar goed, zoiets deed ie eigenlijk al in Rumble Fish natuurlijk, waar Cage ook al aanwezig was. In de kantlijn houden de jungs van de Deutsche Neue Welle de carrière van Fairuza Balk (hier stoere agente) in leven. Danke Wim und Werner.