Melvin and Howard

Een Hal Ashby-film door Jonathan Demme. Of een nieuwe aflevering in die "serie" die Rafelson met Jack Nicholson maakte, met o.a. The King Of Melvin (eh Marvin!) Gardens. Seventies-sfeer, quirky personages, kortom heerlijkheid! Het hoofdpersonage hier (Melvin) lijkt ook op de jonge Nicholson en Beau Bridges als The Landlord van Ashby. Een dommige maar o zo sympathieke oen dus. Hij ontmoet hier in the middle of nowhere een zwerver, die zegt Howard Hughes te wezen (de miljonair, piloot, excentriekeling). Melvin gelooft er geen klap van maar is tevreden als de man zijn zelfgeschreven kerstliedje zingt. Prachtige momenten samen on the road. Dat zijn de eerste tien minuten en Howard (toch in de titel genoemd) zal het volgende uur (!) niet meer ter sprake komen. Eerst zijn er akkefietjes met de jonge schattige Mary Steenburgen, die een knipperlichtrelatie met Melvin heeft. Hij moet haar constant uit stripclubs oppikken waar ze belachelijk staat te dansen... Hier dreigt de film een beetje op Raising Arizona-flauwigheid uit te draaien, maar het wordt leuker als Steenburgen haar man dan toch echt voor de laatste keer verlaat. Ze vertelt over een droom waarin ze een Franse vertaalster is. Melvin: maar je spreekt helemaal geen Frans. Zij: Het Is Een Droom! De absurde humor neemt toe en Pamela Reed (in een heel kordate, haast Nederlandse, vrouwenrol) komt helpen om de film en Melvin te redden. Zij heeft duidelijk al de hele tijd een oogje op hem, als collega op z'n werk. (Onze held is melkman!) Niets leukers dan dat soort geflirt op het werk, Footlight Parade secretaresse-achtig. Uiteindelijk vinden de twee elkaar toch nog, op een feestje in Hawaï. En dan komt eindelijk Howard terug, nou ja, terug... Hij sterft en er belandt een testament op het bureau van Melvin. Die weet zich er nauwelijks raad mee, de melancholie neemt hand over hand toe, de pers verzamelt zich en natuurlijk wordt hij als leugenaar weggezet. Dit vond ik eerst een beetje raar tot ik bedacht dat je in Amerika met geld natuurlijk alles kan bewijzen, ook het 'onware'. (Desnoods laat je jezelf vrij spreken van moord.) Maar zoals ik al zei, Melvin is een heerlijk simpele ziel, een geweldige held en hij vind alles best. En ik ook! Ik dacht zelfs even dat John Mellencamp op de soundtrack langs kwam. Maar het was Creedence Clearwater Revival... (En ook nog Crazy Horse!)