Katalin Varga

Na Alamar weer een heel lief low-budget filmpje. Een Brit kreeg een erfenis van een oom (beetje American Movie-stijl eigenlijk) en dacht hee laat ik naar Roemenië gaan, want daar worden de hippe films gemaakt. Hij zoekt het niet in Boekarest of zuidelijk Roemenië, maar filmde in de Karpaten. Het Hongaarse Roemenië, kortom, het land van Nosferatu. En daar is het prachtig, magisch en duister. Daar hoef je niet veel voor te doen. In deze setting laat hij een engel-achtige vrouw met haar zoontje een wraaktocht ondernemen. Per paard en wagen, wat mooi contrasteert met het verder gewoon moderne leven. ("Waarom koop je geen auto?") De vrouw is haar huis uit gekickt door pa, nou ja, de vader van het jongetje hè, haar echtgenoot, want het zoontje blijkt een overblijfsel van een verkrachting. Dit is allemaal lekker sprookjesachtig, met duistere horror-trekjes, jammer dat het einde me niet helemaal zinde. (Spoilers!) Als de dader is gevonden volgt natuurlijk niet de voor de hand liggende oplossing, maar de twist die wordt gepresenteerd is extra pijnlijk en gruwelijk. Maar dan haalt het kwaad ook de zich door Christus beschermd voelende wraakengel nog in. (Van mij had dat niet gehoeven.) De posse die haar achterna zit staat trouwens onder leiding van een figuur met het merkwaardigste haar dat ik ooit in een film heb gezien. Zou ie nou kaal zijn, of heeft ie zelf een soort luipaard-motief vol kale plekken op zijn schedel geschoren. Creepy! De aanstichter van dit alles (lees de verkrachter) is trouwens een Willy DeVille-achtige goedzak, die hetzelfde tragische rotklusje als DeVille krijgt. (Iets met een touw.)