woensdag 1 juni 2011
Skellig
Een Justin Bieber-achtige mannetje, van zijn lieve glimlach wordt je na een tijdje weeïg, verhuist met zijn ouders naar een bouwvallig huis. Ouders (en zeker zijn pa) hebben weinig aandacht voor 'm, er is dan ook een nakomertje in aantocht en het tochtige huis moet opgeknapt worden. Zoals vaker in jeugdfilms is er iets niet pluis in het huis, vergelijk het met Coraline. Om preciezer te zijn, in de schuur. Daar zit een vieze Tim Roth! Hij lijkt in eerste instantie vastgeroest aan het meubilair, eet voornamelijk paddenstoeltjes die op de wanden groeien (en anders wel slakken). Voor een jeugdfilm zit er een hoop rottigheid (letterlijk dus) in deze film. De dood is overal, zo belandt het pasgeboren zusje van Bieber in de couveuse. (De baby's die deze rol spelen zien er logischerwijs wel kerngezond uit...!) In het ziekenhuis heeft Bieber een ontmoeting met een bejaarde dame (ook al op de rand van de dood) die hem de moed geeft die rare schuur-snuiter in beweging te brengen. En verrek, wat groeit er nou eigenlijk op Roth's rug? U kunt het raden. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. In de bijrollen zitten trouwens nog wat grappige accenten. Letterlijk. Het beste mattie van Bieber is een gangstaboi die praat als Dizzee Rascal, en het viel me hier voor het eerst op hoe dat smeuïge accent van de Schotse moeke Kelly McDonald eigenlijk een soort babytaaltje is.
Labels:
Annabel Jankel,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten