Dogtooth

Bad Boy Bubby (incusief een dooie kat!) maar dan drie keer erger. Tevens subtieler dus naarder en in Griekenland. Humor in deze film is zitten lachen om iemand die d'r tanden uit haar eigen muil slaat, geïnspireerd door Rambo. Hier houden ma én pa hun kinderen gevangen, terwijl ze inmiddels richting mid-twintig gaan, maar door jaren van homeschooling zich nog altijd als kleuters gedragen. De vliegtuigen die overvliegen vallen af en toe in speelgoed-formaat in de tuin, dat soort (behoorlijk geniaal) absurdisme. Problemen komen in tweeën, eerst introduceert pa (gewaagd) een hoer voor zoonlief, maar gevaarlijker zijn de videobanden die het animeermeisje toevallig een keer bij heeft. Dat geeft één van de twee dochters inspiratie. (En een geheel nieuwe woordenschat.) In de tussentijd vallen er een hoop klappen (al dan niet mét die videobanden) en er is ook aan incest geen gebrek. Ik zei het al, erg naar. Ik zou er het woordje komedie, zoals de Volkskrant en IMDb doen, niet op durven plakken. Zelfs niet als je er tragi- voorzet. Is de film dan goed? Daar ben ik ook nog niet uit, het is zeker niet van het vuistslag van Haneke-niveau en om nou te zeggen dat er zóveel van bleef hangen...