Dit gaat weer over het demasqué van de cowboy als held, dús is het een goede western. Paradoxaal, ik houd helemaal niet van het genre en toch denk ik vaak: 'dit is echt een van de beste westerns ooit'. Ik weet niet of ik dat hier overeind kan houden, maar boeiend en goed is deze zeker. Misschien me eens in de obscure regisseur Dick Richards verdiepen, die maar een paar regeltjes op Wikipedia heeft en een handvol films, waaronder Mitchum-vehikel Farewell, My Lovely, ook zo'n net niet helemaal gelukte maar daardoor des te fijnere film. The Culpepper Cattle Co. opent met stokoude foto's (mogelijk nep), altijd een goed teken in de in- of aftiteling bedacht ik me. (Denkende aan Wise Blood en Dogville.) Een jonge knaap wil dolgraag cowboy worden en zegt zijn moeder en ma matig acterend gedag. De beelden zitten wel meteen goed, soms bijna Days of Heaven-achtig magisch. De jongen sluit zich aan bij de Culpepper company, een roedel baardige cynische mannen, die meteen spijt hebben dat ze deze noobie hebben meegenomen. (Eigenlijk raar, want je moet toch ergens beginnen om het te leren.) Net als in piratenfilms wordt het jongste knaapje koksmaatje, Little Mary genoemd. De jongen maakt bezwaar tegen de meisjesnaam, waarna de oude kok verzucht: "I wish you were a girl." In weer een andere scene schaamt de kok zich voor zijn bejaarde lichaam; waar zie je dat nou in een western. De trek met de koeien wordt om de haverklap onderbroken door schietpartijen enzo, al zijn de fraaie momenten toch eerder de rustige scenes in dorpjes, waar de baarden de jongen meeslepen naar een hoertje. "You paid 60 dollars for that", voegen ze haar pooier (tevens dorpskapper) toe. De jongen en het verfomfaaide dametje wiebelen lachend wat op de veren van het bed heen en weer... Allemaal prachtig, al gaat het richting einde helaas nog wat mis. De company komt wat religieuze nuts tegen (de leider lijkt op Daniel Day Lewis) waarna de jongen ineens stoer wordt en een heldendaad verricht. Totaal out of character! Dit zorgt echter wel voor het cynische einde, waar de jongen kan denken aan een van de openingswoorden: "Cowboy is iets wat je wordt als je helemaal niets anders kan."
donderdag 2 juni 2011
The Culpepper Cattle Co.
Dit gaat weer over het demasqué van de cowboy als held, dús is het een goede western. Paradoxaal, ik houd helemaal niet van het genre en toch denk ik vaak: 'dit is echt een van de beste westerns ooit'. Ik weet niet of ik dat hier overeind kan houden, maar boeiend en goed is deze zeker. Misschien me eens in de obscure regisseur Dick Richards verdiepen, die maar een paar regeltjes op Wikipedia heeft en een handvol films, waaronder Mitchum-vehikel Farewell, My Lovely, ook zo'n net niet helemaal gelukte maar daardoor des te fijnere film. The Culpepper Cattle Co. opent met stokoude foto's (mogelijk nep), altijd een goed teken in de in- of aftiteling bedacht ik me. (Denkende aan Wise Blood en Dogville.) Een jonge knaap wil dolgraag cowboy worden en zegt zijn moeder en ma matig acterend gedag. De beelden zitten wel meteen goed, soms bijna Days of Heaven-achtig magisch. De jongen sluit zich aan bij de Culpepper company, een roedel baardige cynische mannen, die meteen spijt hebben dat ze deze noobie hebben meegenomen. (Eigenlijk raar, want je moet toch ergens beginnen om het te leren.) Net als in piratenfilms wordt het jongste knaapje koksmaatje, Little Mary genoemd. De jongen maakt bezwaar tegen de meisjesnaam, waarna de oude kok verzucht: "I wish you were a girl." In weer een andere scene schaamt de kok zich voor zijn bejaarde lichaam; waar zie je dat nou in een western. De trek met de koeien wordt om de haverklap onderbroken door schietpartijen enzo, al zijn de fraaie momenten toch eerder de rustige scenes in dorpjes, waar de baarden de jongen meeslepen naar een hoertje. "You paid 60 dollars for that", voegen ze haar pooier (tevens dorpskapper) toe. De jongen en het verfomfaaide dametje wiebelen lachend wat op de veren van het bed heen en weer... Allemaal prachtig, al gaat het richting einde helaas nog wat mis. De company komt wat religieuze nuts tegen (de leider lijkt op Daniel Day Lewis) waarna de jongen ineens stoer wordt en een heldendaad verricht. Totaal out of character! Dit zorgt echter wel voor het cynische einde, waar de jongen kan denken aan een van de openingswoorden: "Cowboy is iets wat je wordt als je helemaal niets anders kan."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten