À L'Origine

Fijne Franse genrefilm. Hollywood zal de rechten op een remake vast al hebben verworven. Zouden ze er dan nog steeds naar 'une histoire vraie' bij durven zetten? Toch kun je je de stunt die in deze film wordt geflikt beter in een eindeloos groot land als de USA voorstellen. Maar de crux van het verhaal is toch; als bedrijven en overheden voor de gewone consument onbereikbaarder en schimmiger worden (wat natuurlijk ook voor de economie in het algemeen geldt) dan kan een willekeurige pion zich makkelijker voordoen als vertegenwoordiger ván zo'n bedrijf. Het klootjesvolk kan dat toch nooit checken. Het eerste half uurtje van A L'Origine is nog erg arthouse, en doet denken aan L'Emploi du Temps. Wie herinnert zich daaruit niet de horloge-zwendelaar? Het hoofdpersonage hosselt zijn centjes hier op vergelijkbare wijze bij elkaar. Maar dan rolt hij per ongeluk in zijn grootste project ooit, en is hij letterlijk met stomheid geslagen. Ik vond dat jammer, en ze zouden het in Hollywood meteen schrappen, als hij toch oplichter is, zal ie toch een vlotte babbel hebben. Aan de andere kant, het is vooral het Ch'tis-dorp dat hun langgekoesterde wens op hém projecteert, in plaats van andersom. Zo bezien past het wel. Waar gaat het hier om? Een autoroute! Oftewel; hoe je een snelweg kan bouwen met duizend euro, en een dorp vol werkloze dromers. De film wordt gaandeweg steeds sentimenteler, de soundtrack zwiert en ronkt lekker, en ik begon aan Roosevelts New Deal te denken. Bedrijven beginnen om betalingen te zeuren, en werknemers om loon, maar waarom eigenlijk? Als men als gemeenschap aan de toekomst bouwt. Uiteindelijk gaat L'Origin du Temps niet al te diep, maar het nachtelijke 'look ma top of the world'-einde is zeer fraai. En in de aardige bijrollen o.a. overdreven schattig spel van een Lily Allen-meisje dat gecredit wordt als Soko, in die goeie Franse yéyé-traditie. (Inderdaad was ze ooit zangeres, maar inmiddels full-time actrice.)