The Guard

Om nu nog een carbonkopie van Tarantino te willen maken, ik weet het niet. Met name de Mariachi-muziek (in een moderne setting) voelt zó afgezaagd, zelfs als het sterke deuntjes van Calexico zijn. Misschien zit de Ierse cinema nog in de jaren '90 en is Pulp Fiction er net op video uitgebracht. Ook een scene in een fifties-bar ontbreekt niet. (Al wordt er niet gedanst.) De bekende omkering; criminelen die filosoferen over Nietschze, Bertrand Russell (he's Welsh!) en 'good guys' die zich gedragen als schurken. Nou ja, eigenlijk is er in die laatste categorie maar eentje; Brian Gleeson, kolossaler dan ooit als onwaarschijnlijke botte Ierse Garda, die meetings verstoord met opmerkingen als 'I thought only black guys were drug dealers.' Vindt Don Cheadle niet zo leuk, die als FBI-agent naar het Gaelische land is afgezakt om een 500 million ('billion'!) coke-smokkel te onderscheppen. 'Have you ever done crack' vraagt Gleeson hem. Hijzelf wel natuurlijk. (In de geslaagde openingsscene jat hij de pilletjes van een onfortuinlijk slachtoffer. 'It's a focking beautiful day' concludeert Gleeson na inname, starend naar grauwe bewolking.) Voor een geslaagde pastiche had de film zich nog wat meer op het buddy cop aspect moeten concentreren, er zijn nu wel erg veel zijlijntjes (zelfs met de moeder van The Guard, al levert dat nog wel wat aandoenlijk sentiment op.) Ik vermoed dat Don Cheadle niet al teveel draaidagen kon worden betaald...