Beginners

Door de reclamecampagne en de zeer enthousiaste verhalen van (toepasselijk genoeg) mijn vader, had ik eigenlijk een veel lichtere, cosy sentimentele film verwacht. Meer Amelie. Maar Beginners is eigenlijk best sober, voor een Amerikaanse grote film. Ik lees op dit moment Toergenjevs Vaders en Zonen en zie wel een gelijkenis, ook dat verhaal gaat, nou ja, over die titel dus, maar als een soort vehikel om dat te vertellen nemen ook de amoureuze avonturen van de jongere generatie veel tijd in beslag. En die zijn toch minder interessant, zowaar! Ewan McGregor krijgt wat met een Franse actrice (Melanie Laurent), die de hele film raadselachtig blijft. (Het begint er al mee dat ze door een keelontsteking niet mag praten.) Dat is even leuk en schattig, maar later voel ik tussen de twee geen enkele klik in hun filmtypische 'ja, nee, toch maar wel'-relatie. Ze lachen, huilen, en zoenen (dat zijn de grote emoties) zonder zich echt voor elkaar open te stellen in kleine details. Dat lukt vader en zoon, nu vader stervende is wél. Een fraaie rol van Christian Plummer, die een man speelt die als 75-jarige uit de kast komt. Hier voel je dat regisseur Mike Mills echt iets te vertellen heeft. En ook een bijrol als het nieuwe jonge vriendje van pa werkt goed. Als versiering zijn er nog wat arty grapjes; vooral de nachtelijke graffiti-activiteiten zijn droog absurd. '1985: Bush Finds Jesus'. Blijft de vraag staan; vind ik deze film slechts 'wel aardig' omdat mijn vader hem geweldig vindt...