donderdag 21 juni 2012
Let Me In
Het
zat er aan te komen, en het gaat niet goed voor mijn indie credibility
wezen, maar ik vind deze remake leuker dan het origineel. Een echte guilty pleasure. De Amerikanen
hebben de film simpeler gemaakt. Dat gaat weliswaar ten koste van de
diepgang en de creepy freakiness, maar tegelijkertijd is het verhaal nu
veel spannender én romantischer. (Dat laatste ook dankzij Bowie en
Freur.) Het eerste aspect uit zich in meer gore, de film lijkt af en toe
wel een eighties slasher-ode of een giallo. Het romantische aspect is
wezenlijker, want in deze versie is Let The Right One In een verhaal
over puberen, over een echte kerel willen zijn, meisjes willen scoren.
Dat had ik toch allemaal niet uit de Zweedse film gehaald. Het begint
er al mee dat het hoofdpersonage (hier meer Bieber-mannetje) de
buurvrouw met een telescoop bestudeert. Deze jongen wordt ook wel
gepest, maar hij wil niet gewóón vriendjes maken met de meisjesvampier, die geen meisje is, wat ze hier eindeloos benadrukken, terwijl de
pestkoppen ondertussen op school het hoofdpersonage continu wél voor
meisje uitmaken.Ik zei het al, het is allemaal lekker duidelijk.
Kick-Ass Chloë Moretz doet het als Abby bijna zo goed als haar Zweedse
evenknie. al is haar uiterlijk en uitstraling minder mysterieus en
exotisch. Ik hoopte natuurlijk dat ze het door mij gehate einde flink
hadden aangepast, wat niet het geval blijkt. Al is de zwembadscene wel
wat subtieler in beeld gebracht. (Het budget voor gore was er daarvóór
al doorheen gejaagd ten slotte.) Beter is dat ik de film hier een
tragisch einde vind hebben, of dat ik het nu pas door heb! Het jongetje
wordt ingepalmd en wordt ie daarmee niet
gewoon een nieuwe trouwe kompaan, die later aan het moorden zal slaan?
Labels:
films uit de jaren '10,
Matt Reeves
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten