zaterdag 16 juni 2012
Rise of the Planet of the Apes
Where's
Your Head At! Had moet klinken als de grote aanval begint. En anders
als knipoog in de aftiteling. Het is er de film voor, als een tong in de
wang-laconieke (ietwat gewelddadige..) Disney-film, eigenlijk net Toy Story. Niet serieus te nemen, wel best leuk. The Rise markeert ook het
moment dat ik, kijkend op mijn laptoppie, voor het eerst merk dat een
film eigenlijk 3D is bedoeld. (En daardoor nu lelijker wordt.) Vooral in
de rustigere scenes heeft men er een handje van om de tafel heen te
draaien, en andere visuele foefjes uit te halen die alleen maar bedoeld zijn om
diepte te suggereren. Het voelt toch een beetje als een
Efteling-attractie zo. De film begint qua animatie nog wat zwak. (Hoe
apen zich bewegen blijft lastig, alsof ze de grond niet raken.) Maar
vanaf het moment dat Alzheimer-onderzoeker James Franco zijn
medicijnlab-aapje thuis heeft grootgebracht, en vervolgens kwijtraakt,
wordt de film enerverend. De aap ontketent in het dierenasiel een
revolutie. (De film speelt met gevangenis-films clichés, en de
slechteriken schmieren hilarisch.) Het mooiste momentje zit na die
ontsnapping. Een suburban laan, grote groene bomen, en ineens begint het
bladeren te regenen. Don't let the walls cave in on you!
Labels:
films uit de jaren '10,
Rupert Wyatt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten