vrijdag 29 juni 2012
Profession: Heartbreaker
De Engelse titel is leuker dan de Franse. Maar deze Franse Crazy Stupid Love is véél leuker dan de 'echte'. Typisch toch dat twee films in zo'n
kort tijd bestek hun romcom-verhaal ophangen aan die beroemde Dirty
Dancing-move. Waar Crazy Stupid Love zichzelf echter veel te serieus
nam, gaat L'Arnacœur gewoon voor de grappen en grollen. Romain Duris is
lang niet zo knap als Gosling, maar hij heeft wel dat donkere
gevaarlijke waardoor je gelooft dat vrouwen voor 'm vallen. Treffend geïllustreerd in het Marokkaanse intro, wat (voel ik intuitief zonder
nou iets specifieks aan te kunnen wijzen) knipoogt naar The Man Who Knew Too Much, van Hitchcock. Het zal de woestijn gewoon zijn. Daarna gooit
men er een vleugje James Bond-parodie overheen (Duris wordt gesteund
door verbluffende hi-tech apparatuur) en vertrekt men naar Monaco. (Dat
is nog altijd zéér Hitchcock bedenk ik me.) Daar wacht Duris zijn
moeilijkste klus, een dame (Vanessa Paradis) die op het punt staat te
trouwen. Voorspelbare, maar zeer amusante verwikkelingen volgen, de 'nu
moeten er tranen komen'-running gag is geweldig. Als je mij kan laten
lachen om fysieke humor ('de gevoelloze rechterdij') doe je wat goed.
Minder geslaagd zijn wat geweldsuitbarstingen met een potige Serviër.
Ook begon het me op te vallen dat het komische duo dat Duris met de
techniek ondersteunt (een echtpaar) in werkelijkheid (dus als acteurs)
elkaar helemaal niet zo lijken te mogen. Wederom puur intuïtie. Zul je
zien dat ze getrouwd zijn.
Labels:
films uit de jaren '10,
Pascal Chaumeil
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten