Rian Johnson blijft een wispelturig
talent, er zit nog altijd meer in dan er hier (en nu) uitkomt. Looper is
niettemin een behoorlijk leuke 'stijl boven inhoud'-film, waarin het
stijl-aspect niet zozeer in de beelden zit, maar in het feit dat Johnson
een cool eerbetoon aan alle mogelijke genrefilms brengt. (Het gaat van
film noir, tot western, en dat alles in een sci-fi setting.) Om de scene
vindt hij tijd voor een parafrase, vaak niet echt tot één film te
herleiden, maar wel met het bijpassende gevoel dat je het als eens
eerder in een klassieker hebt gezien. Meetings in diners, wisecracks op
de voice-over, en suspense bij een maisveld. (Ok, die is makkelijk,
North by Northwest...) Fijn is ook dat de film zichzelf op de hak neemt:
'Laten we het niet over tijdreizen hebben, anders zitten we hier de
hele dag met diagrammetjes.' Maar net als in
Brothers Bloom begint
Johnson gedurende Looper ongeveer vijf keer aan een nieuwe film. Dat
zorgt toch voor chaos en onevenwichtigheid. Het eerste half uur is het
Brick-sterkst, met Joseph Gordon-Levitt en Paul Dano als een bijzonder
soort moordenaars. Gordon-Levitt dwaalt in de nabije toekomst door
retro-nachtclubs, als ware hij op zoek naar een
Chinese Bookie. Zijn
slachtoffers worden wel wat eenvoudiger 'aangeleverd'. Dan volgt
een existentiële twist. Even daarvoor trekt Gordon-Levitt een echt
Bruce Willis-bekkie (met hulp van wat schmink?) en wie arriveert daar
ter plaatse... Juist. Willis komt uit de toekomst en is de oudere versie
van de huurmoordenaar. Een soort replicant dus. Je verwacht een film
waarin de twee 'ikken' in een psychologische crime-tale elkaar uit de
brand moeten helpen, maar hun wegen loopen al snel uiteen, waarna Willis
een lege huls blijft. Rian Johnson zoekt in de mindere tweede helft óók
nog het bovennatuurlijke op, met een heel eng Asperger-kind. (De angst
voor autisten in deze onsociale virtuele tijden blijft toch
opmerkelijk!) Emily Blunt speelt moeder en love interest, wat precies
één galante scene oplevert. Een femme fatale wordt ze (helaas) nooit,
maar de sequentie 'vrouw met zin, belletje, sigaretje' is wel heel
fraai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten