Ik las een Taschen-boekje over
Hitchcock. Nou ja las, het ging voornamelijk om de fraaie setfoto's,
waarop de kogelronde Hitchcock bezig is blonde actrices aan het lachen
te maken. Ondertussen verzamelde ik oeuvre-kruimels. Gedurende de Tweede
Wereldoorlog droeg Hitchcock zijn propaganda-steentje bij. Saboteur is
vooral leuk om bekende elementen te spotten. Zo wordt er een man
onterecht beschuldigd, in dit geval van het opblazen van een
vliegtuig-werkplaats. De man gaat er vandoor, op zoek naar de dader.
Voordat hij goed en wel begonnen is wordt hij echter geboeid. Letterlijk
en figuurlijk, door agenten én een vrouw.
The 39 Steps all over again.
Jongen en meisje zitten hier dan fysiek niet aan elkaar vast, mentaal
gezien gaat dat natuurlijk wél gebeuren. Waar het plotje chaotisch is,
zijn de rustige scenes fijn. Er is een sequentie met een blinde man, die
alles 'ziet', zoals het Homerus-hoort. Zijn hut in het bos doet denken
aan hideouts in films van Raoul Walsh. Een goed teken. Verrassend is het
circus-konvooi dat als een heuse deus ex machina opduikt. Eén van de
artiesten neemt zelfs het woordje 'sex' in de mond! Meteen erna bloeit
de liefde tussen de hoofdpersonages op. Het slot is een voorproefje van
North By Northwest. Hier geen Mount Rushmore, maar het Vrijheidsbeeld.
Hoe kon het ook anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten