Het
overheersende gevoel bij de Roemeense cinema is toch een gevoel van
grimmigheid. Tales From the Golden Age benadert de Ceaușescu periode
echter met een glimlach. Een ironische, dat wel, maar ik heb hard zitten
lachen. Het meest in het 'draaimolen'-segment, een Goodbye Lenin-farce
in nog geen twintig minuten. Een dorpje bereidt een parade voor; de
burgemeester stresst. Het lijkt wel een K3-kinderserie. Dan komt de
'generale inspectie' langs en begint de lol pas goed. 'Wat is dat daar'
'De kermis.' 'Breek 'm af'. 'Duiven?' 'Moeten wit zijn!' De
hoofdinspecteur is een Eugene Hütz-achtige kerel, die ontdooit als de
wijn rondgaat, en hijzelf het kermismeisje richting schoot dirigeert.
Het slot van de avond besluit de waanzin op passende wijze, en zal men
vast als metafoor voor het hele systeem kunnen zien. Serieuzer van toon
is het meest 'compleet' aanvoelende fragment uit deze omnibus-film. Een
jongen en een meisje 'verzamelen' flessen om een centje bij te
verdienen. Maar niet voor een Dacia! Juíst niet. In een samenleving zo
arm als Roemenië lijken de vrouwen scherper op geld te letten dan de
geslagen honden van mannen. In de meest galante episode strandt een
sukkelige, manke, kalende trucker in een hotel. Hij ziet de uitbaatster
wel zitten. Maar zij zegt eenvoudig: 'Je mag de fles wijn wel mee naar
bed nemen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten