'You don't want to be with me, you want me to be with yóu.' Moderne
relatieperikelen. Ik herinner me een Volkskrant 'dilemma'-rubriek,
waarin een achterblijver zich afvroeg of haar vriendje niet minstens de
helft van haar vliegticket moest betalen. Hij wou haar toch zo graag
zien op zijn stageplek in Verweggistan!? Het Spaanse stel in 10.000 KM
worstelt met vergelijkbare 'problemen'. In de steamy openingsscene wordt
er nog aan een baby gewerkt; al maakt de man zich dan al vooral zorgen
of zíj klaarkomt. Een veeg teken. Eén e-mail later en zij wil naar L.A.
Haar baard-hipster moet maar thuisblijven. Zo geschiedt. Gelukkig kun je
elkaar in de gaten houden via moderne media. Een romantisch diner voor
twee per webcam. Het heeft iets onwaarschijnlijk onnozels. Alsof het
toch enkel om 'bekijken' ging. Dat we hier te maken hebben met twee
ontzettend knappe mensen doet het scenario ook niet veel goed. (Het
meisje is een combinatie van Scarlett en Rebecca, al heet ze Vicky noch
Christina). Latten blijkt al snel niet te werken in een relatie die
gebaseerd is op fysieke aantrekkingskracht. Hoewel daar natuurlijk niks
mis mee is, begon ik me als kijker wel af te vragen of de man ooit naar
haar kúnst zou vragen. Zo wordt 10.000 Km almaar cynischer. Een soort Her
met echte mensen die niet meer weten hoe het is om echt met elkaar te
zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten