zaterdag 25 juni 2016
Tangerine
'What the fuck is this?' 'It's a
pussy.' Het gewone wordt ontzettend lollig in de wereld van
transgender-omkeringen. Wat zijn die ineens 'en vogue' trouwens!
Misschien bewonderen mensen de ultieme maakbaarheid? Dat je je zélfs
niet meer laat belemmeren door je geslacht. Be yourself weet je wel.
Soms lijkt het ook wel een een excuus om lekker gek te kunnen doen. De
dames die op de straten van Los Angeles hosselen, leggen het er erg dik
bovenop. 'I know I ain't special, but I'm his bottom bitch for the last
two weeks, bitch!' Wat zou een feminist van al dat ge-bitch vinden?
Tangerine maalt verder niet om politieke correctheid. Terecht niet. De
film swingt als een opgevulde en opgepepte tiet. Turbo-tempo aan en gaan.
Ook de muziek beukt er in Spring Breakers-stijl stevig op los. Het
verhaaltje over twee geweldig guitige donkere diva's die al kibbelend
richting kerstavond zwieren, wordt doorsneden met een Armeense
taxichauffeur. De kerel heeft een ding voor dit 'andere' soort ladies. Naarmate
zijn verhaallijn die van de hoofdpersonages nadert, wordt de muziek
heel slim ook wat oriëntaalser. Uiteindelijk staat de hele
club bij de Donut Time elkaar al schaterend en schmierend de huid vol te
schelden. In true christmas spirit, zogezegd. Uitgeraasd gaan de
pruiken af. The Trip is over. Heel even... Twee melancholische mannen
bij de laundromat.
Labels:
films uit de jaren '10,
Sean Baker
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten