Kamperen in het Wilde Westen. Dat is het idee van een Andy
Murray-menneke. Hij heeft zijn handboek 'Ho to the West'
bij zich, nu enkel nog zijn verdwenen meisje vinden. De 'son of lady
Cavendish' is totaal out of place in het duivelse land, ondanks zijn
kennis van Darwin. De jongen heet niet voor niets Jay Cavendish (JC!)
dus zekere powers bezit hij wel. Dat merkt ook Michael Fassbender, die
opdraaft als true gritty huurmoordenaar. Fassbender oogt aanvankelijk
een beetje verveeld, en zelfs misplaatst subtiel. In die fase is Slow
West toch eerder een soort komedie, met de stilering van Dear Wendy.
Droge humor aan de geïmproviseerde waslijn. Dat lijkt Ben Mendelssohn
beter te begrijpen. Hij waggelt door de film als een Snoop Dogg schurk,
met bontjas en al. Voor dit soort maffe bijrollen (we zien ook nog een
Herzogiaanse etymoloog) maakt de film eigenlijk te weinig tijd. De film weet
zichzelf niettemin uit het land van het niemendalletje te redden dankzij
de finale. Vanaf het moment dat Fassbender alsnog wat vaderlijke
gevoelens begint te ontwikkelen, gaat het beter. Hij scheert zijn
'poulain', en grinnikt om diens Quichoteske obsessie met Het Meisje.
'You haven't bedded here, have you?' De finale die volgt, is voor een
western weliswaar vrij gebruikelijk, maar in de gegeven context
werkelijk uitzinnig. Laat je niet leiden door je obsessies!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten