'Your
excellencies, why not have an anamorphic skull? Feestje voor knappe
koppen en cultuurwetenschappers. Very, very learned people dus! Drie uur
lang dwalen we door, voor en áchter de schermen van de rijkgevulde
National Gallery te Londen. Nu zou ik iets clichématigs kunnen zeggen
als: de plaatjes spreken voor zich. Maar interessant is nu juist hoeveel
moeite er wordt gedaan om vóór de plaatjes te spreken. Het zijn de
gidsen die de film vullen met hun enthousiasme. Zoals de vrouw met de
lisp die over Holbeins doodskop orakelt, maar eerder nóg beter op dreef
is, wanneer ze PP Rubens' Samson en Delilah tot leven brengt. Achter de
schermen zoeken de managers naar 'het verhaal dat we willen vertellen
richting end user'. Gelukkig is de main boss een ouderwetse snob. In een
leuk meta-momentje filmen Frederick Wiseman en zijn crew een ándere
tv-crew die de curator van de grote Leonardo-expo filmen. Het is nog net
geen Verkade-effect. Zoals elk museum van enige statuur houdt de
National Gallery zich ook bezig met reparatiewerken. Wiseman houdt
duidelijk van de ambachtelijke kant van de zaak, hij gunt ons vele
restauratie-inkijkjes. Codewoord: no retouching! De vernis of geen
vernis-discussie is van alle tijden. Eastlake moest ooit het veld ruimen
toen de geliefde bruine kleur van de schilderijen ineens was
verdwenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten