zondag 5 juni 2016

Inherent Vice

'Have you any idea of the therapist bills around here for which you are directly responsible?' Private eye Doc weet niet wat hij aanricht. Hoe zou hij dat ook kunnen zíen met die permanente Hiroshima-wietwolk om hem heen? Het 'klassieke' character van Pynchon werkt ook op doek lekker lijp. Joaquin Phoenix is de nieuwe Dude. Tweeënhalf uur lang worden we in een aaneenschakeling van stonede scenes langzaam gaar gesudderd. 'Dentists on trampolines!' Op zich is het gemakkelijk aan te geven wat er aan Inherent Vice beter had gekund. Meer liedjes op de soundtrack (waarom niet wat Bacharach vóór de aftiteling?), meer Owen Wilson (die nu een soort McGuffn is), meer ironische intermezzi van voice-over Joanna Newsom, die doodleuk het boek voorleest. (En Doc af en toe rechtstreeks aanspreekt.) En verdilleme vooral méér snelheid. Toch heb ik keihard zitten lachen om deze Altman on space cake. Brolin is als sparring partner het leukst. 'You smell like a patchouli fart.' De geblokte Flintstone federal agent is driftig in de weer met chocolade-banaantjes op stokjes. (Doc houdt meer van de zwarte dames: 'Oh a black woman'. Op een stropdas!) In het noir-verhaal kachelt Doc zo van telefoontje naar tafeltje, waar mensen 'm dan onnavolgbare clues (of bandjesbezettingen) meedelen. En als het meezit nog ietsje meer. 'I can hear your pants growing.'

Geen opmerkingen: