zondag 5 juni 2016
Inherent Vice
'Have you any idea of the therapist bills around here for which you are
directly responsible?' Private eye Doc weet niet wat hij aanricht. Hoe
zou hij dat ook kunnen zíen met die permanente Hiroshima-wietwolk om hem
heen? Het 'klassieke' character van Pynchon werkt ook op doek lekker lijp. Joaquin Phoenix is de nieuwe Dude. Tweeënhalf uur lang worden we
in een aaneenschakeling van stonede scenes langzaam gaar gesudderd.
'Dentists on trampolines!' Op zich is het gemakkelijk aan te geven wat er
aan Inherent Vice beter had gekund. Meer liedjes op de soundtrack
(waarom niet wat Bacharach vóór de aftiteling?), meer Owen Wilson (die nu
een soort McGuffn is), meer ironische intermezzi van voice-over Joanna
Newsom, die doodleuk het boek voorleest. (En Doc af en toe rechtstreeks
aanspreekt.) En verdilleme vooral méér snelheid. Toch heb ik keihard
zitten lachen om deze Altman on space cake. Brolin is als sparring
partner het leukst. 'You smell like a patchouli fart.' De geblokte
Flintstone federal agent is driftig in de weer met chocolade-banaantjes
op stokjes. (Doc houdt meer van de zwarte dames: 'Oh a black woman'. Op een
stropdas!) In het noir-verhaal kachelt Doc zo van telefoontje naar
tafeltje, waar mensen 'm dan onnavolgbare clues (of bandjesbezettingen)
meedelen. En als het meezit nog ietsje meer. 'I can hear your pants
growing.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten