Scientology
zou best een uit de hand gelopen wetenschapsexperiment kunnen zijn.
Denk maar aan die beroemde enscenering waarin mensen elkaar hele hevige
elektrische schokken toe gingen dienen. Binnen een paar jaar ontpopt
Scientology zich van een niet serieus te nemen idee, tot een metafoor voor alle
akelige kanten van religies. Inclusief het Stalinistische communisme,
met zijn Totale Paranoia (TP, zou je haast grappen, Scientology houdt
van afkortingen.) Met het verstrijken der jaren wordt de sekte almaar
rijker, en begint de lub ook nog op Saudi-Arabië te lijken. Geld koopt
invloed, en koopt het zwijgen van wie dan ook. Going Clear schetst 't
allemaal indringend, in het bekende J'Accuse-docu-stramien. Talking
heads dissen de verhalen op. En als die verhalen nog niet erg genoeg
waren, zijn er de beelden van grote Scientology conferenties. Daar leeft
de nieuwe nummer 1 zijn nazidromen uit in bizar symbolisme en Eurlings-saluutjes. Enigszins amusant (en bijna een soort outsider art) is
Scientology enkel in het begin-stadium en op die begin-levels. 'LRH' als
de paranoïde psychiatrische patient die de psychiatrie háát en daarom
maar zijn eigen pulp therapie ontwikkelt. Gevolg: iedereen die de
therapie doorloopt wordt zoals Hubbard! Ben benieuwd wat Foucault en
Feyerabend ervan gevonden zouden hebben. Een goudmijn, inderdaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten