'Ben je een brave jongen geweest?' Een vampiermeisje met hoofddoek, het
heeft wat. Niet dat deze film verder enig religieus punt maakt. Daarvoor
is het wonderland waarin ze ronddwaalt te onbestemd. Opgenomen in
industrieel Amerika, maar Iraans gesproken. Een combinatie die zonder
meer sfeerverhogend werkt. En aan 'sfeer' had de zwart-wit cinematografie
toch al geen gebrek. De invloed van de vroege films van Lynch is
overduidelijk. Ook Jarmusch is niet ver weg, zeker als de goofy humor
overheerst. Een jongen in een fifties-kar jat een kat. (Het is misschien
de zijne.) Thuis bij zijn Zizek-achtige pa zorgt hij voor de centjes,
zodat pa zijn 'medicijnen' kan kopen. Diens 'provider' is een lollige
combinatie van RiffRaff en de knakker van Die Antwoord. Zodra de
vrouwen verschijnen wordt de film serieuzer. Wellicht net iets te
serieus. Alles gaat almaar trager. Het meisje met de hoektandjes
observeert de drugs, de hoer, en misschien ook wel de nose jobs. A Girl
Walks Home Alone at Night is een echte Vice-productie. Hun
hipster-esthetiek hypnotiseert cool maar afstandelijk. Denk: chique
chicks in streepjesshirts die héél sloom sexy doen, op new wave klanken.
De onvermijdelijke lp-speler deed me grinniken. Maar als het raak is,
is het wel prompt Resnais raak. Een chador wapperend op een skateboard!
Bat out out of Bad City.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten