Een tijdje is dit
een gestileerde film over de nieuwe Russische rijken. Die zie je niet
zo vaak. (Oostblok-films blijven toch vaak over ellende gaan.) Alleen
daarom is het interessant. De repetitieve handelingen van een respectvol
maar sleets huwelijk. Man in dikke Audi naar de sportclub, vrouw
dwalend door hun fenomenale penthouse-appartement. Uitstekend 'duur' in
beeld gebracht, wat je kan verwachten bij Zyagintsev. (Bekend van The
Return, en met ook hier weer een voorkeur voor blauwige tinten.)
Toegegeven, de eerste echt memorabele scene vindt toch weer plaats in armoede, als
housewife Elena haar zoon opzoekt. (Zie plaatje.) Hoewel de jongen dus géén zoon is
van haar nieuwe rijke echtgenoot is het contrast zeer, zeer pijnlijk.
Zoals de hele film nogal zwartgallig over Rusland oordeelt. Als de
jongste generatie het slechter doet dan de vorige... Slechter kan het niet
gaan met een land eigenlijk... Jeugdige slackers die hun handje
ophouden, en wachten tot mama het geld komt brengen. Of papa, want ook
de dochter van de rijke man doet in één van de meest cynische scenes van
het filmjaar hetzelfde. 'De dingen die men doet voor geld', merkt het
verwende kind kwaadaardig schertsend op. Met de introductie van armoede
voel je de wending aankomen (dit gaat botsen). Maar de manier waarop dat
gebeurt lag me teveel voor de hand. Het huwelijk van Elena met de rijke
man blijkt relatief jong, wat haar acties weliswaar verklaarbaarder
maakt, maar ook het mooie eerste kwart in retrospectief om zeep helpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten