Ik moet de docu van Seidl over modellen nog zien, met het is niet zo
moeilijk je voor te stellen hoe dat eruit gaat zien... Creepy en mooi liggen
bizar dicht bij elkaar, blijkt hier al in de openingsscène, waarin we een zaal
met tientallen Russische tienermeisjes in ondergoed zien.
Ze zijn niet gewoon knap, maar van een onwerkelijke schoonheid; denk aan
de Franse Academische schilderkunst. Intussen staan er scouts bij, die
vooral mopperen op en over het gebodene. Over één van de meisjes en één van de scouts gaat deze korte docu. Het dertienjarige-meisje is uit een Playstation-reclame
weggelopen. Lang en mager, een soort buitenaards wezen. De scout (een
dame van net dertig) is horrorfilm-waardig. Ik denk dat de tachtig minuten film
bij de GGZ zouden volstaan om haar legally insane te laten verklaren.
Depressies, schizofrenie, en een bizarre operatie (ok daar kan ze wellicht weinig aan doen) to top it off. De scout kan model (ha!) staan voor
een in en in hypocriete wereld, iedereen voelt zélf dat het niet kan,
toch gaat iedereen er mee door. De agency, vol mannen die –
veelbetekende stilte – van jonge meisjes houden, stuurt het Siberische
meisje naar Japan, waar haar opdrachten zóuden wachten. Dat valt echter zwaar
tegen, nog buiten het feit dat er helemaal geen vangnet is. Een paar
keer schieten de filmmakers het meisje maar te hulp. Toch is Girl Model
geen docu die keihard inslaat, en het handige is dat de film dat zelf maar
even illustreert. De twee verhaallijntjes worden geforceerd bij elkaar
gebracht: beide kampen weten niks te zeggen. Erger, de scene zegt zelf
niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten