De Turkse arthouse-cinema doet niet aan eenvoudige
films. Kosmos voegt nog wat fantasy toe aan '
Anatolia', en is
tegelijkertijd een parabel over conservatief en verouderd Turkije anno
nu. De jeugdherinneringen van
Bal (Honey) zijn niet ver weg... Met die
laatste film deelt het te lange Kosmos een zekere afstandelijkheid,
alsof je eerst maar eens twintig jaar ter plaatse moest wonen om het te te
begrijpen. Niettemin gebeurt er genoeg indrukwekkends. Een
raadselachtige openingsscène vol paniek wordt gevolgd door een eerste
kennismaking van het hoofdpersonage met de oude dorpsmannetjes. De
magere jongen met de vrouwelijke stem spreekt in spirituele tegeltjes,
die de theedrinkers wel smaken. Bovendien heeft de 'onverwachte gast'
zijn eerste goede daad al verricht, een van de velen die nog zullen
volgen. De jongen is E.T. Hij voelt de pijn van de mens tegenover 'm, en
neemt die weg door 'm over te nemen. Ten koste van zichzelf. Maar hoe
zit het met de pijn van een heel dorp? Buiten klinken granaatinslagen,
het leger is actief. In het grensdorp zelf is men vooral angstig voor de
Ander. Gelukkig zijn er nog vrouwelijke outcasts met wie de held wat
'kan delen'. Niet vergeten die prachtige A Silver Mt Zion-achtige
soundtrack aan te stippen, dacht ik, en toen klonk hun eigen signature track:
Angels standing guard 'round the side of your bed. De film in één
zinnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten